Οι Φάροι του Μέιν

Σταθερός, γαλήνιος, ακλόνητος, ο ίδιος
Χρόνο με το χρόνο, μέσα σε όλη τη σιωπηλή νύχτα

-Χένρι Γουάντσγουορθ Λονγκφέλοου

Οι φάροι έχουν τη δική τους διαχρονική γοητεία. Για όσους έρχονται από τη θάλασσα, είναι ένας φάρος ασφαλούς διέλευσης προς το λιμάνι, μια σύνδεση με όσους βρίσκονται στην ξηρά και περιμένουν. Για όσους βρίσκονται στην ξηρά, είναι έμπνευση, παρηγοριά και μια σύνδεση με τον ωκεανό σε όλες του τις διαθέσεις.

Η Εθνική Ημέρα Φάρων γιορτάζεται στις 7 Αυγούστου. Αυτό το Σαββατοκύριακο στο Μέιν, είναι η Ημέρα Ανοιχτών Φάρων—μια μέρα για να επισκεφθείτε πολλούς από τους 65+ όρθιους φάρους στην πολιτεία. Υπάρχουν περισσότεροι από είκοσι φάροι σε απόσταση δώδεκα μιλίων από εμένα τη στιγμή που γράφω.

Είμαι τυχερός που ζω σε ένα νησί που φιλοξενεί τρεις φάρους. Κάθε ένας από αυτούς αποτελεί βασικό μέρος της πλοήγησης στα νερά του ποταμού Κένεμπεκ για τα 11 μίλια από τον Ατλαντικό Ωκεανό μέχρι την πόλη Μπαθ. Παρόλο που η Ακτοφυλακή έχει αυτοματοποιήσει τις λειτουργίες φωτισμού και δεν υπάρχουν πλέον φαροφύλακες εδώ, οι ίδιοι οι φάροι είναι ιδιωτικοί. Κάθε ένας από αυτούς έχει τη δική του ιστορία. Κάθε ένας από αυτούς είναι ακόμα εδώ χάρη σε μια αφοσιωμένη ομάδα εθελοντών που είναι πρόθυμοι να συμμετάσχουν σε μια ομάδα «Φίλων του» ή σε μια εθνική εταιρεία ή ένωση αφιερωμένη στους φάρους.

Σημείο Διπλασιασμού Το φως που αναβοσβήνει του Φάρου είναι ένα ιδιαίτερα παρήγορο θέαμα κατά τη διάρκεια των μακριών νυχτών του τέλους του φθινοπώρου και του χειμώνα. Ιδρύθηκε στον ποταμό Κένεμπεκ το 1899 και τοποθετήθηκε για να προειδοποιεί τους ναυτικούς για δύο επικίνδυνες στροφές με διπλή στροφή καθώς κατεβαίνουν τον ποταμό προς τη θάλασσα. Οι Φίλοι του Ντάμπλινγκ Πόιντ έγιναν οι διαχειριστές του φάρου και της ιδιοκτησίας του το 1998. Από την απρόβλεπτη κατάρρευση του μονοπατιού προς το Φάρο το φθινόπωρο του 2023, η ιδιοκτησία έχει απαγορευτεί στους επισκέπτες, ενώ οι Φίλοι έχουν εργαστεί για να συγκεντρώσουν αρκετά χρήματα για την ανοικοδόμηση του μονοπατιού. Είναι ωραίο να αναφέρουμε ότι ενώ το Φάρο παραμένει κλειστό για τους επισκέπτες, η κατασκευή του μονοπατιού μόλις ξεκίνησε!

Τα φώτα σκόπευσης Doubling Point (γνωστά και ως φώτα σκόπευσης Kennebec) είναι το κλειδί για την πλοήγηση σε αυτές τις δύσκολες διπλές στροφές όταν ανεβαίνετε τον ποταμό από τον Ατλαντικό Ωκεανό. Χτισμένα το 1898, αφού το Κογκρέσο διέθεσε 17,000 δολάρια τρία χρόνια νωρίτερα για τον φωτισμό του ποταμού, οι δύο λευκοί οκταγωνικοί ξύλινοι πύργοι, διακοσμημένοι με κόκκινη στέγη, έχουν παρόμοιο σχεδιασμό.

Τα φώτα είναι τοποθετημένα στο τέλος ενός μεγάλου, ευθύγραμμου τμήματος του ποταμού. Ο ένας πύργος βρίσκεται κοντά στο νερό και ο άλλος είναι 235 μέτρα πιο βαθιά στην ενδοχώρα και είναι ελαφρώς υπερυψωμένος. Εφόσον οι ναυτικοί διατηρούν τα δύο φώτα τοποθετημένα το ένα πάνω από το άλλο καθώς κατευθύνουν το σκάφος τους, είναι βέβαιο ότι θα βρίσκονται στο κέντρο του καναλιού. Για ένα σκάφος που έρχεται ανάντη κοντά στα φώτα της περιοχής, ο ποταμός κάνει μια στροφή 90° προς τα δυτικά και στη συνέχεια, μετά από μισό μίλι, άλλες 90° για να συνεχίσει την πορεία του βόρεια - εξ ου και το όνομα Doubling Point.

Σκίουρος Πόιντ Ο Φάρος βρίσκεται στη νοτιοδυτική γωνία του νησιού Arrowsic. Το 1895, ο τότε Πρόεδρος Grover Cleveland διέθεσε 4,650 δολάρια για να θέσει σε λειτουργία το χώρο του Squirrel Point και να κατασκευάσει τον πύργο φωτισμού, την κατοικία του φύλακα και τον αχυρώνα. Οι Πολίτες του Squirrel Point έχουν οριστεί ως φύλακες του από την Ακτοφυλακή των ΗΠΑ. Τον Αύγουστο, γιόρτασαν την εγκατάσταση μιας νέας μεταλλικής γέφυρας που είναι ψηλότερη και πιο κατάλληλη για να αντέχει στην άνοδο της στάθμης της θάλασσας και στις μεταβαλλόμενες καταιγίδες που είχαν καταστρέψει την παλιά ξύλινη γέφυρα. Όπως και οι ομόλογοί τους που υπηρετούν ως φύλακες άλλων φάρων, η ομάδα επέστρεψε στην αντιμετώπιση των αναγκών προτεραιότητας του πύργου του φάρου και των υποστηρικτικών του κτιρίων.

Οι φάροι εξ ορισμού κατασκευάζονται σε μέρη που είναι ευάλωτα σε ανέμους, βροχές, κύματα καταιγίδων και άλλα φαινόμενα. Η άνοδος της στάθμης της θάλασσας και οι ολοένα και πιο έντονες καταιγίδες έχουν κάνει ακόμη μεγαλύτερη την πρόκληση της διατήρησης αυτών των ιστορικών δομών. Ως ιστορική, πολιτιστική και ναυτική κληρονομιά, η συντήρησή τους σημαίνει πολύ περισσότερα από το τελικό αποτέλεσμα - και οι παγκόσμιοι θησαυροί των φάρων μας είναι θλιβερά υποχρηματοδοτούμενοι.

Ανυπομονώ να συναντηθώ με διαχειριστές φάρων και υποστηρικτές από όλο τον κόσμο τον Οκτώβριο. Είναι πάντα ωραίο να συνδέω την τοπική μου εμπειρία με την εμπειρία άλλων και να μοιραζόμαστε έναν κοινό στόχο: Να προστατεύσουμε τους φάρους και άλλα βοηθήματα πλοήγησης που, ακόμη και σε αυτή την εποχή των δορυφόρων, του GPS και άλλης τεχνολογίας, είναι οι αξιόπιστοι φάροι που διασφαλίζουν ότι όσοι βρίσκονται στη θάλασσα μπορούν να φτάσουν στο λιμάνι.